AC FIORENTINA: Το σκοτεινό παρελθόν των… Κρίνων της Λομβαρδίας
Με φασιστικές καταβολές, ταραχώδες παρελθόν και φανατικούς οπαδούς -αλλά και ορκισμένους εχθρούς- η ομάδα της Φιορεντίνα και το σήμα που την αντιπροσωπεύει, κρύβουν μία ιστορία η οποία καλύπτεται από ένα πέπλο μυστηρίου. Το κουβάρι της αρχίζει να ξετυλίγεται στις αρχές του 20ου αιώνα από τις όχθες του ποταμού Άρνου στην Τοσκάνη…
Ο θρύλος λέει πως αυτοί οι οποίοι έφθασαν πρώτοι στη “γωνία” αυτή της Τοσκάνης, όταν αντίκρυσαν το τοπίο αναφώνησαν πως η περιοχή αυτή ήταν… “καταδικασμένη να ανθίσει”. Για τον λόγο αυτό την ονόμασαν Fiorentia, δηλαδή ανθισμένη.
Η “γέννηση” των Βιόλα
Στην “παραμυθένια πρωτεύουσα των τεχνών” που γέννησε τον Μποτιτσέλι, ενέπνευσε τον Δάντη και αποτέλεσε την ιδιαίτερη πατρίδα του Μιχαήλ Άγγελου, το ποδόσφαιρο με τη μορφή που το ξέρουμε σήμερα άρχισε να εμφανίζεται στα τέλη του 19ου αιώνα. Μία ομάδα Βρετανών, το 1898, ίδρυσε ένα αθλητικό ποδοσφαιρικό σωματείο για τα ανώτερα κοινωνικοοικονομικά στρώματα. Η ομάδα, η οποία ονομάστηκε Florence Football Club, αποτέλεσε το έναυσμα ώστε να αρχίσουν να συγκροτούνται κι άλλες ομάδες ποδοσφαίρου στην πόλη της Φλωρεντίας. Μία από αυτές ήταν και η Palestra Ginnastica Fiorentina Libertas που πήρε… “σάρκα και οστά” τη δεκαετία του 1910.
Μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο αναπτύχθηκε μεγάλη κόντρα μεταξύ Florence Football Club και Palestra Ginnastica. Η άνοδος του Φασισμού, όμως, στην Ιταλία απαιτούσε εθνική “ενότητα”, υψηλό εθνικό φρόνημα και σε καμία περίπτωση διχόνοια. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα στις 29 Αυγούστου του 1926, οι δύο σύλλογοι να συγχωνευτούν, με πρωτοβουλία του φασίστα στρατιωτικού Λουίτζι Ριντόλφι, ο οποίος υπήρξε πρόεδρος της Florence Football Club, και να “γεννηθεί” η Φιορεντίνα.
Το έμβλημα… “μονόδρομος” και ο μύθος περί χρωμάτων
Παρά το γεγονός πως το ιστορικό κλαμπ της Ιταλίας έχει τροποποιήσει το σήμα του ανά τα χρόνια αρκετές φορές, κεντρικό ρόλο ανέκαθεν διαδραμάτιζε ο Κρίνος, ή αλλιώς fleur-de-lis. Οι Βιόλα υιοθέτησαν το συγκεκριμένο σύμβολο, καθώς αποτελεί εδώ και αιώνες τη σημαία και το σήμα κατατεθέν της πόλης της Φλωρεντίας, ενώ παράλληλα εντοπίζεται και στον θυρεό της.
Ακόμα ο Κρίνος εντοπίζεται στις εικόνες του πρώτου Επισκόπου της πόλης, του Ζηνοβίου, ενώ παράλληλα είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με την προστάτη της, Άγιο Ιωάννη τον Βαπτιστή. Οι περισσότερες πόλεις οι οποίες υποτάχθηκαν από τη Φλωρεντία υιοθέτησαν αυτούσιο ή παραλλαγμένο το συγκεκριμένο σύμβολο.
Η χρήση του λοιπόν από την μοναδική ποδοσφαιρική ομάδα της πόλης εκείνη την εποχή αποτελούσε… “μονόδρομο”, όπως άλλωστε συνέβη και με τα επίσημα χρώματα της Φλωρεντίας: κόκκινο και λευκό. Όσο για το μωβ, το οποίο σίγουρα ξέφυγε από τα συνηθισμένα χρώματα της εποχής ο μύθος “λέει” πως αποτελεί αποτέλεσμα πλύσης ερυθρόλευκων εμφανίσεων. Η πραγματικότητα όμως είναι άλλη… Αυτός που επέλεξε το χρώμα το οποίο έμελλε να είναι και αντιπροσωπευτικό της ομάδας ήταν ο ίδιος ο Ριντόλφι, έπειτα από ένα φιλικό του 1928 με την Ούιπεστ από την Ουγγαρία, η οποία φορούσε μωβ φανέλες!
Όταν ο κρίνος άλλαξε, για λόγους μάρκετινγκ
Το 1981, το Δημοτικό Συμβούλιο χαρακτήρισε τη φανέλα με το τεράστιο έμβλημα, προσβλητική για την κουλτούρα και τις παραδόσεις της πόλης, ενώ o -τότε- μεγαλομέτοχος των “βιόλα”, Αντόνιο Αμανάτι, κατέθεσε μήνυση κατά του κλαμπ για “αποτυχία συνέχειας της παράδοσης”.
Για 55 χρόνια έμβλημα της ομάδας της Φλωρεντίας ήταν ο κρίνος, το σύμβολο της πόλης, ο νέος πρόεδρος όμως, Φλάβιο Ποντέλο, ήθελε μια αλλαγή. Άλλωστε ήταν ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας, αποφασισμένος να μεγιστοποιήσει το μάρκετινγκ του συλλόγου. “Προσάρμοσε”, λοιπόν το Άνθος της Ίριδας, ώστε να σχηματίζει ο γράμμα “F”, το αρχικό δηλαδή της Φιορεντίνα.
Μέχρι τότε η Adidas, που έντυνε την ιταλική ομάδα, σχεδίαζε απλές και… στιλάτες εμφανίσεις, αντικαταστάθηκε όμως από την εταιρεία ένδυσης J.D. Farrow’s, η οποία παρήγαγε αθλητικό υλικό για την Φιορεντίνα, ενώ ταυτόχρονα αποτελούσε και τον κεντρικό χορηγό των νέων εμφανίσεων. Στην πλάτη τα νούμερα αποτυπώνονταν μέσα σε έναν λευκό κύκλο, γεγονός ιδιαίτερα καινοτόμο και… εκκεντρικό!
Το 1983, η Ennere συνάπτει συμφωνία με τους “Μωβ” και διατηρεί το νέο έμβλημα, κάτω από την καινούρια χορηγία, αυτή της Opel, σε μία φανέλα… μάλλινη!
Το ιδιαίτερο σχήμα, το οποίο αρχικά καταλάμβανε μεγάλο χώρο στο μπροστινό μέρος της μωβ φανέλας και έπειτα μεταφέρθηκε στο στήθος, διατηρήθηκε έως το 1991 και παραμένει μέχρι σήμερα ένα από τα μεγαλύτερα λογότυπα που έχουμε δει σε φανέλα ποδοσφαιρικής ομάδας.
Η φανέλα με την σβάστικα!!!
Το 1991 η ιταλική εταιρεία ένδυσης Lotto ανέλαβε να “ντύσει” τους Βιόλα αντικαθιστώντας την Abbigliamento Sportivo. Τη σεζόν 1992/93 επιχείρησε να φιλοτεχνήσει την κλασική λευκή 2η εμφάνιση με ένα ξεχωριστό μοτίβο σε μωβ παλέτα, στην περιοχή των ώμων. Το αποτέλεσμα ήταν ιδιαίτερα εντυπωσιακό και σε πρώτο στάδιο απέσπασε θετικά σχόλια τόσο από τους παίκτες, όσο και από τους φίλους της ομάδας.
Έπειτα από λίγο καιρό παρατηρήθηκε πως τα σχέδια στους στήθος και στους ώμους σχημάτιζαν σβάστικες!!! Για κάθε άλλο σύλλογο, όλα αυτά ίσως να περνούσαν απαρατήρητα. Για την Φιορεντίνα όμως, η οποία προσπαθούσε να “πετάξει” το παρελθόν της (ο ιδρυτής της Λουίτζι Ριντόλφι ήταν μέλος του Εθνικού Φασιστικού Κόμματος του Μπενίτο Μουσολίνι, το πρώτο όνομα του σταδίου της ήταν αυτό του Τζιοβάνι Μπέρτα, ο οποίος ήταν φασίστας στρατιωτικός κ.ά.), διαμορφώθηκε μια πολύ δύσκολη συνθήκη. Για το λόγο αυτόν, μάλιστα, εκδόθηκε από κοινού ανακοίνωση της εταιρείας ένδυσης και της ομάδας:
“Η Φιορεντίνα και η εταιρεία Lotto, θα ήθελαν να υπογραμμίσουν πως το οπτικό εφέ (σβάστικα) σχηματίστηκε εντελώς τυχαία.”
Οι Βιόλα φόρεσαν την εμφάνιση αυτή σε μόλις 4 εκτός έδρας παιχνίδια της Serie A, πριν διακοπεί η παραγωγή της από την εταιρεία και αντικατασταθεί από μία απλή και… “ακίνδυνη” λευκή φανέλα. Σήμερα, είτε λόγω του όμορφου design, είτε λόγω του ότι το συγκεκριμένο σχέδιο ήταν τόσο αμφιλεγόμενο, η φανέλα αυτή έχει γίνει αρκετά περιζήτητη για τους συλλέκτες, οι οποίοι την αναζητούν… μανιωδώς!
Το σήμα… ΧΑΝΕΤΑΙ!
Τον Ιούνιο του 2001, η έλλειψη χρημάτων αποτέλεσε την αιτία να γραφτεί μία μαύρη σελίδα στην ιστορία της Φιορεντίνα. Το χρέος 45 εκατομμυρίων ευρώ (50 εκ. δολαρίων), οδήγησε το σωματείο σε αδυναμία ικανοποίησης των οικονομικών απολαβών των ποδοσφαιριστών του, κάτι το οποίο είχε ως αποτέλεσμα την πώληση των περισσότερων εξ αυτών, τον υποβιβασμό στη Serie B (2002) και εν τέλει την πτώχευση.
Ο -τότε- ιδιοκτήτης της ομάδας Γκέτσι Γκόρι, το καλοκαίρι του 2002, έχοντας και ο ίδιος προσωπικά προβλήματα με το νόμο (ναρκωτικά, οικονομικά σκάνδαλα, ξέπλυμα χρήματος κ.ά), δεν κατόρθωσε να συγκεντρώσει και να καταθέσει το απαραίτητο κεφάλαιο για τη συμμετοχή των Βιόλα στο πρωτάθλημα, ενώ παράλληλα ήρθε αντιμέτωπος με κατηγορίες για υπεξαίρεση χρημάτων από τα ταμεία του συλλόγου!!! Μάλιστα το 2006 κρίθηκε ένοχος για υπεξαίρεση 28 εκατομμυρίων ευρώ, τα οποία διοχέτευσε στην εταιρεία του, την Finmavi!
Τον Αύγουστο του 2002, ιδρύθηκε ένας νέος σύλλογος στη θέση της καταχρεωμένης Φιορεντίνα, ο οποίος κλήθηκε να λάβει μέρος στην Serie C2, δηλαδή την 4η τη τάξει κατηγορία στο ιταλικό ποδόσφαιρο. Και το όνομα αυτού: Φιορεντίνα Φλωρεντία Βιόλα! Φυσικά, από τη στιγμή που ιδρύθηκε “νέα” ομάδα δε θα μπορούσε να έχει το ίδιο σήμα, γεγονός που στοίχισε πολύ στους φιλάθλους, αλλά και γενικότερα στην πόλη της Φλωρεντίας που ζει κι αναπνέει για την ομάδα. Ο Δήμος της πόλης βέβαια, έδωσε στους Βιόλα τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσουν το έμβλημα της πόλης, τον Κρίνο δηλαδή, σε κόκκινο χρώμα.
Ο Ντιέγκο Ντέλα Βάλε, επιχειρηματίας στο χώρο των παπουτσιών και των δερμάτων, ήταν αυτός που ανέλαβε δράση, παίρνοντας τα ηνία των Βιόλα σε μία αρκετά κρίσιμη και ιδιαίτερη καμπή της ιστορίας τους. Το 2003, μάλιστα, αγόρασε και αποκατέστησε το όνομα και το σήμα της Φιορεντίνα, έναντι 2,5 εκατομμυρίων ευρώ!
Καινοτομεί με 5 εμφανίσεις και… Calcio Storico
Τη σεζόν 2017/18 η ιστορική εταιρεία ένδυσης, Le Coq Sportif, δημιουργεί μία… τομή στην ιστορία των εμφανίσεων ποδοσφαίρου σχεδιάζοντας για πρώτη φορά ούτε μία, ούτε δύο, αλλά… πέντε (!) διαφορετικές εμφανίσεις για τη Φιορεντίνα. Η πρώτη φυσικά στο γνωστό και… μη εξαιρετέο μωβ και οι άλλες τέσσερεις στα χρώματα: λευκό, πράσινο, κόκκινο και μπλε. Η ιστορία πίσω από αυτή την καινοτομία είναι άκρως ενδιαφέρουσα και άξια αναφοράς. Τα συγκεκριμένα χρώματα, φυσικά, δεν επελέγησαν τυχαία… Συμβολίζουν τις τέσσερεις ομάδες Calcio Storico της Φλωρεντίας.
Το Calcio Storico, ή αλλιώς Calcio Fiorentino, ουσιαστικά αποτελεί τον “πρόγονο” του ποδοσφαίρου και του ράγκμπι! Οι ρίζες του παιχνιδιού εντοπίζονται στην Ιταλία του Μεσαίωνα, ενώ πιο συγκεκριμένα λέγεται ότι ξεκίνησε στην Piazza Santa Croce της Φλωρεντίας, αναβιώνοντας το ρωμαϊκό άθλημα “Άρπαστουμ”
- Santa Croce / Azzurri (Μπλε)
- Santa Maria Novella / Rossi (Κόκκινοι)
- Santo Spirito / Bianchi (Λευκοί)
- San Giovanni / Verdi (Πράσινοι)
Αφού παίξουν μεταξύ τους σε δύο εναρκτήρια παιχνίδια, οι δύο νικητές πηγαίνουν στον ετήσιο τελικό στις 24 Ιουνίου, τη γιορτή του Αγίου Ιωάννη, του Πολιούχου της Φλωρεντίας.
Για αυτό τον λόγο η ομάδα της Φιορεντίνα και η Le Coq Sportif επέλεξαν τα χρώματα, αλλά και τον αριθμό των εμφανίσεων, τιμώντας την ιστορία της πόλης!
