“Προπόνηση είναι…”: Οδηγός επιβίωσης εν καιρώ καραντίνας
Οι ρυθμοί της κανονικής μας ζωής έχουν αλλάξει πλήρως σε όλα τα επίπεδα. Οι περισσότερες δραστηριότητες έχουν παύσει ή υπολειτουργούν. Από αυτή τη συνθήκη βέβαια δε θα μπορούσε να απουσιάζει ο αθλητισμός και πιο συγκεκριμένα ο παιδικός αθλητισμός για τον οποίο καταπιάνεται το συγκεκριμένο άρθρο.
Να τονιστεί σε αυτό το σημείο, ότι ο κίνδυνος δεν παύει να υπάρχει, εφόσον δεν υπάρχει μια μακροπρόθεσμη προοπτική για τη χαλάρωση των μέτρων, ωστόσο φαίνεται ότι η λύση δεν είναι η αποφυγή του αθλητισμού. Η εκπαίδευση στην τήρηση των κανόνων υγιεινής, των υγειονομικών πρωτοκόλλων, η ανάπτυξη δεξιοτήτων προσαρμογής και καλλιέργειας στοιχείων για την αντιμετώπιση δύσκολων καταστάσεων, είναι ό,τι επιβάλλεται την περίοδο που διανύουμε, ώστε και να μην σταματήσει η αθλητική δραστηριότητα αλλά και να επωφεληθούν τα παιδιά σε θέματα εκπαίδευσης και προφύλαξης.
Η πανδημία και τα συνεπαγόμενα περιοριστικά μέτρα, δεν επηρεάζουν καταλυτικά μόνο την αθλητική δραστηριότητα αλλά και την ψυχολογία των παιδιών – αθλητών και των γονέων τους. Η αίσθηση απώλειας μίας ευχάριστης ρουτίνας και διεξόδου κοινωνικοποίησης, άθλησης, μάθησηςκαι διασκέδασης,, που βιώνει το παιδί – αθλητής/τρια συνοδεύεται από αποπροσανατολισμό, δυσαρέσκεια και απορρύθμιση, αύξηση του εκνευρισμού και απομόνωση. Το παιδί καλείται να αποκωδικοποιήσει, να αντιμετωπίσει και να ανταπεξέλθει σε νέα δεδομένα εν καιρώ καραντίνας κυρίαρχα των οποίων είναι η δραματική μείωση της φυσικής άσκησης, ο ακαθόριστος χρόνος ουσιαστικής επανόδου στην κανονικότητα και η παράλληλη ψυχική κούραση του ίδιου και της οικογένειάς του από τις συνθήκες εγκλεισμού.
Με αυτά τα δεδομένα, είναι ακόμη μεγαλύτερη η ευθύνη των γονιών, των δασκάλων και των προπονητών τους να διασφαλίσουν ένα δημιουργικό πλαίσιο για την σωματική υγεία, την πνευματική ισορροπία αλλά και την ψυχική ευεξία των παιδιών – αθλητών λειτουργώντας όχι μόνο ως πρότυπα ψύχραιμης συμπεριφοράς αλλά και ως παραδείγματα γόνιμης και δημιουργικής δράσης.
Σημαντικό ρόλο σε αυτή τη διαδικασία είναι η συνειδητοποίηση του παιδιού, με τη συνεργασία και τη βοήθεια των γονιών και των προπονητών του, ότι η προπόνηση δεν σταματάει λόγω καραντίνας. Απλά συνεχίζεται με άλλα μέσα, με άλλους τρόπους, με άλλες διαδικασίες.
• Προπόνηση και μάλιστα ιδιαίτερα απαιτητική, είναι καθημερινή διαχείριση των ατομικών και διαπροσωπικών συγκρούσεων μέσα στο οικογενειακό περιβάλλον καθώς και η ικανότητα να εναρμονίζεται το παιδί με τις ανάγκες και τις επιθυμίες των άλλων γύρω του προκειμένου να ενισχύεται το συνεργατικό περιβάλλον.
• Προπόνηση όμως είναι να μάθει να διεκδικεί και να υλοποιεί το παιδί εναλλακτικούς τρόπους προπόνησης που οι προπονητές θα του παρέχουν μέσω του διαδικτύου.
• Προπόνηση είναι να μάθει να λειτουργεί και να βελτιώνεται σε «κλειστό χώρο», κάτω από πίεση, κάτω από διαρκώς μεταβαλλόμενες, ενίοτε και χαοτικές συνθήκες.
• Προπόνηση είναι να συνειδητοποιούν ότι εκατομμύρια παιδιά στον κόσμο βρίσκονται στη δική τους τη θέση και παρόλα αυτά, κάποια συνεχίζουν να προσπαθούν να βελτιώνονται με ασκησιολόγια, μελέτη και προγραμματισμένες καθημερινές ατομικές αθλητικές δραστηριότητες μέσα και έξω από το σπίτι όταν κάποια άλλα βουλιάζουν στον καναπέ και στα διαδικτυακά παιχνίδια από τα τάμπλετς και τα κινητά.
• Προπόνηση είναι να μάθει το παιδί να αξιοποιεί τον περιορισμό του στο σπίτι καλλιεργώντας με τη διαδικτυακή καθοδήγηση του προπονητή νοητικές τεχνικές ενδυνάμωσης της αντίληψης, της μάθησης, της αθλητικής αποδοτικότητας όπως η νοερή απεικόνιση αγώνων, προπονητικών διαδικασιών, φοβικών καταστάσεων, προκειμένου να αποκτήσει μεγαλύτερο αυτοέλεγχο ως αθλητής αλλά και ως προσωπικότητα (Γιάννης Ζαρώτης).
Εν κατακλείδι, οι αθλητικές ακαδημίες σε συνεργασία με τους προπονητές και τους γονείς πρέπει να δημιουργήσουν στοχευμένα προγράμματα για να διατηρήσουν σε εγρήγορση τους νεαρούς αθλητές. Επιπρόσθετα, να διοργανώνουν διαδικτυακές συναντήσεις εβδομαδιαίως ώστε να μαθαίνουν νέα των αθλητών τους.
Σε αντίθετη περίπτωση, η μακροχρόνια αποχή, θα οδηγήσει τους αθλητές στο να ατονήσει το κίνητρο, να συνηθίσουν μια διαφορετική πραγματικότητα διαμένοντας αρκετές ώρες στο σπίτι, απασχολούμενοι με βιντεοπαιχνίδια και υιοθετώντας πρότυπα καθιστικής ζωής.
Στο τέλος αυτής της διαδρομής δεν θα είναι καθόλου εύκολο να επιστρέψουν οι αθλητές στη δραστηριότητά τους.
