Liverpool – Firmino: Ο φανερός και αφανής «ήρωας» τής λέει αντίο
Ακόμα και στον κόσμο του ποδοσφαίρου, είθισται να λέει κανείς πως όλα τα ωραία βρίσκουν κι ένα τέλος. Στις 3 Μαρτίου του 2023, ο Ρομπέρτο Φιρμίνο φέρεται να ενημέρωσε τον Γιούργκεν Κλοπ -coach της Λίβερπουλ- πως δεν σκοπεύει ν’ ανανεώσει το συμβόλαιο που τον δεσμεύει με την ομάδα του περίφημου λιμανιού, γεγονός που ωθεί τον βρετανικό σύλλογο ακόμη περισσότερο σε βήματα προετοιμασίας για αναδόμηση του ρόστερ του.
Ο ξεχωριστός παίκτης της Πρέμιερ Λιγκ λοιπόν με το παρατσούκλι “Bobby”, στα 31 του έτη πια, πήρε την απόφαση που και ο πρώην συμπαίκτης του, Σαντιό Μανέ, πήρε στον περασμένο Μάιο: να αλλάξει ποδοσφαιρική “στέγη” (και περιβάλλον, κατά πάσα πιθανότητα).
Ο Ρομπέρτο Φιρμίνο Μπαρμπόσα ντε Ολιβέιρα αποτελούσε μια από τις πολλές ποδοσφαιρικές αποκαλύψεις της Μπουντεσλίγκα, το όνομα του οποίου απέκτησε μεγάλη φήμη χάρη στο…Football Manager! Η τάση, λοιπόν, της επιλογής του συγκεκριμένου ποδοσφαιριστή από τεράστια μερίδα μελών σε ενδεκάδες πρωτότυπων, μοντέρνων και γενικώς “πειραγμένων” ομάδων μέσα από το δημοφιλές παιχνίδι, γίνεται κατανοητό πως θα έφερνε μια απροσδόκητη… πέραση που θα κούμπωνε στο ταλέντο του Ρομπέρτο και θα ηχούσε “καμπανάκι” για το επόμενο κεφάλαιο στο ποδοσφαιρικό του storyline. Όπερ κι εγένετο…
Το δεύτερο μήνα του καλοκαιριού του 2015, ο Βραζιλιάνος άσος μετεγγράφηκε στους “κόκκινους” από την γερμανική Χόφενχαϊμ, για το ποσό των 25 εκατομμυρίων λιρών κι έκτοτε διέγραψε μια άκρως επιτυχημένη πορεία οκτώ χρόνων. Κατάφερε να χαρακτηριστεί ως ένας κομβικός ποδοσφαιριστής που με το ταλέντο, το πάθος και το πλατύ του χαμόγελο άγγιξε σχεδόν ολόκληρη την κοινότητα της Λίβερπουλ, έχοντας πλέον μια θέση στους θρύλους της ομάδας και στους αγαπημένους παίκτες που φόρεσαν και τίμησαν και με το παραπάνω τη φανέλα της. Το χαρακτηριστικό σύνθημα που οι οπαδοί του Kop τραγουδούσαν και τραγουδούν για χάρη του, ♪“There’s something that the Kop wants you to know…Best in the world is Bobby Firminoooo!”♪, θα το θυμάται για πάντα…
24th June 2015 – Liverpool sign Roberto Firmino for £29m.
Some of the best bit of business the club have ever done. pic.twitter.com/auVDdYrcH6
— The Anfield Wrap (@TheAnfieldWrap) March 3, 2023
Προτού ξεκινήσει όμως να συστήνεται στα γήπεδα της Αγγλίας και να ξεσηκώνει το κοινό του Άνφιλντ, τον πρώτο λόγο για την επιτυχία θα είχε η αναθεώρηση στις απαιτήσεις της επιεικώς…μέτριας τότε Λίβερπουλ. Μιας ομάδας που, ναι μεν φαινόταν ικανή για μια αξιοπρεπή (έστω) θέση στην πρώτη εξάδα, παρέμενε όμως αρκετά υποτονική και το πρόβλημα αυτό την παρέσυρε αισθητά. Τίθεται εδώ το πρώτο βασικό ερώτημα: Γιατί δόθηκε πιο πολλή σημασία στις απαιτήσεις του κλαμπ που αυξάνονταν με τον καιρό και όχι στον ρυθμό του παίκτη; Η απάντηση απλή: γιατί ο Ρομπέρτο είχε δείξει από νωρίς τις ικανότητές του στο αγγλικό πρωτάθλημα. Το παρθενικό του τέρμα σημειώθηκε λίγους μήνες πριν υποδεχτούμε το 2016, στο Etihad Stadium επί της Μάντσεστερ Σίτι σε ένα επιβλητικό… διπλό (4-1). Έπειτα, οι εξαιρετικές εμφανίσεις του στο πρωτάθλημα, απέναντι σε άλλες ομάδες όπως Άρσεναλ (και στα δύο ματς της χρονιάς εκείνης), Κρίσταλ Πάλας (2-1 εκτός), Σάντερλαντ (2-2 εντός), Μπόρνμουθ (3-1 εκτός) και σε ευρωπαϊκά παιχνίδια επίσης, προσέφεραν στην ομάδα κάτι που αγνοείτο για πολλούς μήνες: τόνο και ρυθμό. Από νωρίς φάνηκε σαν μια σοφή, αλλά “τσουχτερή” επιλογή παίκτη και γι’ αυτή την επιλογή ο Μπρένταν Ρότζερς αξίζει ομολογουμένως μερικά εύσημα.
Στη γνωριμία με το υλικό που βρήκε όταν ανέλαβε την ομάδα, ο Κλοπ κατάλαβε γρήγορα πως θα μπορούσε να ποντάρει πολλά πάνω στον Ρομπέρτο και πως σε βάθος χρόνου, θα «ξεκλείδωνε» την… βελτιωμένη του έκδοση. Προβαίνοντας σε μια σχετικά απρόβλεπτη κίνηση, την οποία δοκίμαζε επίμονα στις ώρες των προπονήσεων, ο Γερμανός τεχνικός έμοιαζε βέβαιος πως θα βρει τρόπο να ταιριάξει το ταλέντο του Φιρμίνο με μια πιο πρωτότυπη μέθοδο επίθεσης από πλευράς Λίβερπουλ. Μια κίνηση που από προπόνηση σε προπόνηση, από αγώνα σε αγώνα και σε συνδυασμό με τις αλλαγές που θα κατέστρωνε ο -καινούργιος τότε- προπονητής, θα έθετε γερές βάσεις για την δομή της εποχής του…“heavy metal football”.
Η “χρονιά-κλειδί” του παίκτη, όπως αποδείχτηκε, ήταν το 2016-17. Μέσα από τα συνεχόμενα παιχνίδια της εν λόγω χρονιάς, εμφανίστηκε ξανά στο… πρόγραμμα της ομάδας του Μερσεϊσαϊντ το θέαμα. Μαζί με το θέαμα ακολούθησε σταδιακά η συνέπεια στα ντέρμπι. Η συνέπεια στα ντέρμπι βοηθούσε στη σταθερότητα. Η σταθερότητα έφερε τα κρίσιμα γκολ (σαν το τρομερό γκολ ανατροπής μέσα στην έδρα της Στόουκ Σίτι). Όλα τα παραπάνω συστατικά έδωσαν τα επιθυμητά αποτελέσματα, για να επαναφέρουν επιτέλους ο “Bobby”, οι συμπαίκτες του και ο Κλοπ, την Λίβερπουλ επάξια στα αστέρια του Τσάμπιονς Λίγκ. Μάλιστα, από την επόμενη περίοδο (2017-18), ο Ρομπέρτο απάρτιζε μαζί με τους Μοχάμεντ Σαλάχ και Σαντιό Μανέ μια από τις πιο δυνατές επιθετικές τριπλέτες που γνώρισε ποτέ το άθλημα. Ο Σενεγαλέζος σταρ δεν έκρυψε ποτέ τα λόγια του για την ποιότητα και την αξία του Βραζιλιάνου: «Σίγουρα αξίζει περισσότερη αναγνώριση από’ μένα και τον Μο. Εντάξει, είναι μέρος του ποδοσφαίρου να εστιάζει κανείς σε αυτόν που σκοράρει, αλλά αν δεν ήταν ο “Μπόμπι”, δεν θα έβλεπα να πετυχαίνουμε με τον Μο τόσα γκολ όσα έχουμε ήδη πετύχει».
Πριν μερικές εβδομάδες, μάλιστα, την Κυριακή (5/3), ο Βραζιλιάνος άσος πέρασε ως αλλαγή στο ιστορικό 7-0 επί της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, βάζοντας το «κερασάκι» στην… τούρτα της νίκης, με αποτέλεσμα η εξέδρα να τον αποθεώσει. Έτσι, στα 355 παιχνίδια που μετρά έως και σήμερα, έχει 108 τέρματα, 79 ασίστ και είναι ο 6ος στη σειρά κορυφαίος σκόρερ της ομάδας στο πρωτάθλημα με 79 τέρματα! Άφθονα αξιομνημόνευτα γκολ από έναν παίκτη που, με την έλευση του Κλοπ, λάτρεψε τη λειτουργία του σε ρόλο… false 9 (μτφρ. «ψεύτικου εννιαριού»), τη συχνή αλλαγή δηλαδή της επιθετικής του θέσης, γυρνώντας αρκετές φορές στη μέση και διευκολύνοντας την κίνηση της μπάλας στα φτερά. Η ποδοσφαιρική του φινέτσα και οξυδέρκεια συνήθως συνοδεύονταν από την συγκέντρωσή του στις συνεργασίες με τους δύο μπροστάρηδες.
Ασφαλώς πέρασε και δύσκολες αγωνιστικές περιόδους, με δυσκολότερη ίσως την τρέχουσα και όχι εκείνη του κορονοϊού (δηλαδή του 2020-21). Κι αυτό διότι πρώτον, στο τέλος της περιόδου 2020-21 η ομάδα πρόλαβε την έξοδο στα σαλόνια του Τσάμπιονς Λιγκ. Δεύτερον και σημαντικότερο, με την αποχώρηση του Μανέ, ο ίδιος έπρεπε να συνεχίσει ν’ αποδίδει σταθερά στην επίθεση, πράγμα που δεν το επέτρεψαν οι συχνοί του τραυματισμοί. Αυτοί, όπως και η μη ένταξή του στην αποστολή της Εθνικής Βραζιλίας στο χειμερινό Μουντιάλ που διεξήχθη στο Κατάρ, είναι σοβαροί λόγοι για να επιβεβαιώσουν πως η πιο «σκληρή» σεζόν της καριέρας του είναι η φετινή. Ωστόσο, αξίζει να του αναγνωριστεί πως έζησε κάθε μαγική στιγμή -εγχώριου κι ευρωπαϊκού επιπέδου- με τη φανέλα μιας ομάδας πολλών… ιδιαιτεροτήτων! Ναι, ανά διάφορες σεζόν, σε ουκ ολίγες αναμετρήσεις η παρέα του Φιρμίνο αντιμετώπιζε “40κύματα” από τις αντιπάλους της· από τον καιρό που μάθαινε ο ίδιος να “σηκώνει” σημαντικό βάρος, μαζί με τον συμπατριώτη του Κουτίνιο, τον μέχρι σήμερα αρχηγό Χέντερσον και τον Άνταμ Λαλάνα. Τις περισσότερες φορές, όμως, αυτός και συνάμα όλη η Λίβερπουλ έβρισκαν την… άκρη να ξεπερνούν τα “κύματα” αυτά.
Σαφώς η φυγή ενός ακόμη πρωταγωνιστικού παίκτη με παραστάσεις μόνο ικανοποίηση δεν θα προκαλέσει στον 55χρονο Γερμανό. Τι σημαίνει όμως ουσιαστικά η απουσία του συγκεκριμένου “χαρτιού” από την κόκκινη… τράπουλα; Αφενός, η «πονηρή» δουλειά του Φιρμίνο, η ικανότητα δηλαδή να αιφνιδιάζει αντίπαλες άμυνες, μέσα από τα καίρια ανοίγματα στα σημεία της επίθεσης και να κάνει διακριτικούς ελιγμούς χωρίς τη μπάλα, δεν θα είναι δική του αρμοδιότητα από ’δω κι εμπρός. Ο Κλοπ, αφετέρου, όσο δεν αποχωρίζεται το αγαπημένο του gegenpressing, θα προσπαθήσει να βρει τον ιδανικό για να συνεχίσει αυτή τη δουλεία. Είναι δεδομένο πως δεν θα μπορεί να ανταπεξέλθει σε αυτόν το ρόλο ο Ζότα ή ο Χάκπο στο εγγύτερο μέλλον; Όχι, μα ο χρόνος θα το δείξει κι αυτό. Γιατί είναι συχνό φαινόμενο για τον Γερμανό, οποιοσδήποτε τύπος παίκτη κι αν αποχωρεί, να αναπτύσσει το σχέδιο με… τίτλο «εσωτερικές μεταγραφές»: να στρέφεται στην ανάδειξη και την εδραίωση νεαρών ταλέντων, όπως έκανε με τον Αλεξάντερ Άρνολντ και με τις πιο πρόσφατες περιπτώσεις, Έλιοτ και Μπαϊσέτιτς.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Υ.Γ.: Προσωπικά, στο… προφίλ του Φιρμίνο είδα τον ορισμό του Liverpool player. Δεν έχει να κάνει μονάχα με την απόδοση και τη βραζιλιάνικη μαγεία που κατάφερε να προσφέρει στο σύνολο από την πρώτη του χρονιά. Η αφοσίωσή του στο κλαμπ και στο πλάνο του προπονητή, η συγκέντρωση για ομαδική άνοδο και ευρωστία της Λίβερπουλ που διατηρούσε (και διατηρεί) στο παιχνίδι του από το πρώτο ως και το ενενηκοστό λεπτό, καθώς και ο δεσμός του με τους συμπαίκτες του και τους φιλάθλους -που δεν άργησε να γίνει γερός- όλα με οδηγούν εύκολα σε ένα τέτοιο συμπέρασμα. Υπέροχα γκολ, πολλοί ανεπανάληπτοι πανηγυρισμοί γεμάτοι πάθος, χιούμορ κι ενότητα και βραδιές στέψεων, καταλογίζονται ως στιγμές για στις οποίες νιώθω την ανάγκη, ως υποστηρικτής των Reds, να τον ευχαριστήσω. Si Señor!
*Ο Ρομπέρτο Φιρμίνο κατά την παρουσία του στη Λίβερπουλ, την 8ετία 2015-2023 πανηγύρισε συνολικά 7 τρόπαια:
UEFA Champions League 2018-19 (Μαδρίτη, Ισπανία)
UEFA Super Cup 2018-19 (Κωνσταντινούπολη, Τουρκία)
FIFA Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων 2019-20 (Αλ Ριάν, Κατάρ)
Premier League 2019-20 (Λονδίνο, Αγγλία)
League Cup Αγγλίας 2021-22 (Λονδίνο, Αγγλία)
FA Cup 2021-22 (Λονδίνο, Αγγλία)
Community Shield 2022-23 (Λονδίνο, Αγγλία)
Συμμετείχε επίσης σε 4 τελικούς όπου ο ίδιος και η ομάδα του δεν έφτασαν στην κούπα:
League Cup Αγγλίας 2015-16 (Λονδίνο, Αγγλία)
UEFA Europa League 2015-16 (Βασιλεία, Ελβετία)
UEFA Champions League 2017-18 (Κίεβο, Ουκρανία)
UEFA Champions League 2021-22 (Παρίσι, Γαλλία)
